Doğu Karadeniz Bölgesinde; Gümüşhane İli’nin bir ilçesi olan Kelkit, doğusunda Köse İlçesi, batısında Şiran ilçesi, kuzeyinde Gümüşhane ili, güneyinde Erzincan ili ile çevrilidir.
İlçe toprakları dağlık ve engebeli bir arazi yapısına sahiptir. Gümüşhane’nin güney kesiminde yer alan ilçe toprakları akarsu vadileri ile yarılmış birbirine paralel dağ sıralarından oluşmaktadır. Kuzeyini Gümüşhane Dağları, güneyini Çimen, Spikör (Akdağ) ve Otlukbeli dağları engebelendirmektedir. İlçenin çevresinde genişleyen Kelkit Vadisi, Kelkit ırmağı ile sulanmakta ve tarım alanını oluşturmaktadır. Ayrıca ilçe topraklarında Tarıma elverişli olarak Özlüce Vadisi ve Koşmaşat Vadisi bulunmaktadır.
Kelkit Çayı, Çimen Dağlarından çıkan ve Yeşilırmak’ı besleyen en büyük koldur. Kelkit’te Sıtma Pınarı, Gorden, Korpahar, Eğri Göze, Gülizarın Pınarı, Kara Pınar, Bekir Çavuşun Pınarı, Yardibi, Korgöze, Keşiş Paharı, Üçgözeler, Bülbülyuvası gibi birçok su kaynağı bulunmaktadır. Çevresindeki dağların yüksek kısımlarında platolar bulunmaktadır.
Kelkit’te toprak örtüsü olarak, alçak kesimlerde kavak, ardıç ve meşe ağaçları, yüksek kesimlerde sarıçam, titrek kavak (dağ kavağı) gibi ağaç türleri görülmektedir. Düzlük alanlardaki toprak örtüsü kuşburnu, geven, yabani kekik,sığır kuyruğu, dağ reyhanı ve benzeri yabani bitkilerle kaplıdır.
Popüler bir rivayete göre Kelkit sözcüğü 7. yüzyılda yöreyi ele geçiren Peçenek'lerin önderi Kilki Bey’in isminden kaynaklanmakta ise de bu görüşün bilimsel değeri yoktur. 7. yüzyılda veya herhangi bir tarihte Peçeneklerin buraya geldiğine dair bir bilgi olmadığı gibi, "Kilki Bey" adında bir şahıs da kaydedilmiş değildir. Aynı şekilde, yörede eski çağlarda "Kerkit" isimli bir kavim yaşadığına dair rivayet de ideolojik amaçlı bir uydurmadan ibarettir.
Kelkit nehrinin adı antik çağdan itibaren Yunanca Lykos ve Ermenice Kayl olarak kaydedilmiş olup, her iki sözcük kendi dillerinde "kurt" anlamına gelir. ErmeniceKaylked (Kurt ırmağı) deyimi Türkler ve Ermeniler tarafından nehrin adı olarak kullanılagelmiştir.
Yöredeki yapı kalıntıları arasında XV. Legio Apollinaris armalı tuğla parçalarının bulunuşu Roma dönemindeki Satala kentinin buradaki varlığına işaret etmektedir. Buluntular arasındaki tunç Artemis büstü bugün British Museum’dadır. Ayrıca ilçede günümüze gelebilen eserler arasında;
Yıl | Toplam | Şehir |
Kır |
---|---|---|---|
2014 | 42.415 | 20.742 | 21.673 |
2013 | 41.554 | 14.454 | 27.100 |
2012 | 40.266 | 14.483 | 25.783 |
2011 | 41.034 | 15.003 | 26.031 |
2010 | 39.547 | 13.784 | 25.763 |
2009 | 41.472 | 14.012 | 27.460 |
2008 | 41.523 | 13.417 | 28.106 |
2007 | 41.664 | 13.219 | 28.445 |
2000 | 63.510 | 19.090 | 44.420 |
1990 | 47.482 | 11.541 | 35.941 |
1985 | 59.943 | 8.060 | 51.883 |
1980 | 59.651 | 7.081 | 52.570 |
1975 | 63.709 | 6.928 | 56.781 |
1970 | 59.421 | 6.432 | 52.989 |
1965 | 53.663 | 4.340 | 49.323 |